Kazimierz Dolny - forum dyskusyjne

[styku]

pod kamerkami ktos rzucil haslo ze jest na youtube film o Kazimierzu z 1920 r.Odzszukalem i zalaczam linka zeby Wam oszczedzic kolpotow szukania



http://pl.youtube.com/watch?v=m9kbAhkNDcw


pozdr
_________________
Nie lekceważ tych ni wsi ni miast

Bo w nich jest każdego z nas

cząsteczka...................... Pozdrawiam

[Olga]

Styku -wielkie dzięki!
Z ogromną przyjemnością obejrzałam prawie wszystkie filmy (a wciąż ich przybywa -dzisiaj dodano Spływ Dunajcem z 1932 r.) zamieszczone przez Pathe39 -naprawdę wspaniała kolekcja, którą warto obejrzeć w całości, ale może nie dziś... -jako że:
"ja pod gazem, ty pod gazem, może kiedyś innym razem, w każdym razie dzisiaj nie"... -to też tylko cytat
Dzisiaj polecam wycieczkę statkiem po Wiśle:

http://www.youtube.com/watch?v=CoYa-EkY4xE

Co się zaś tyczy samych filmów kazimierskich -prawdziwą perełką jest inspirujacy montaż muzyczno-fotograficzny;
-piękne obrazy (jest nawet ulubione okienko Beatki T -to z pelargoniami) i do tego nuty magiczne...

http://www.youtube.com/watch?v=ZdIxplDJUog
_________________
"Żyję we własnym niebie,
o czystość niezależnej myśli dbam,
a dla tych co nie potrafią śmiać się z siebie
jeno śmiech ten gromki mam"...

[styku]

nie ma za co ciesze sie ze sie przydal moj link. Twoj tez jest swietny pozdr
_________________
Nie lekceważ tych ni wsi ni miast

Bo w nich jest każdego z nas

cząsteczka...................... Pozdrawiam

[Olga]

Jako "walentynkową dedykację" dla miłośników Kazimierza wklejam link do kolejnej perełki z kolekcji Pathe39 -dokumentującej obchody tradycji Wileńskich Kaziuków, które jak podaje godny uwagi tekst w zakładce filmiku:

"były prekursorem dzisiejszych Walentynek. Sprzedawano tu pierniki - serduszka, przebite strzałą, kupowane dla ukochanej w dowód przywiązania. Niektóre z nich były ozdobione zabawnymi lukrowanymi napisami-wyznaniami (oczywiście w gwarze wileńskiej i oczywiście z błędami) w stylu: "Kaziukowa serca dają, bo na złotnia mnie nie staja. Zapamiętaj sobie dzień, gdy ja mówił kocham cień", "Weronicia, moja życia, daj mnie igła, daj mnie nicia, a ja wezma serca swoja i przyszyja tam, gdzie twoja...". Były na serduszkach napisy bardziej zwięzłe, ale równie wymowne: "Całuja ciebia - moja kroszka" lub dla odmiany: "Serca moja hyc na twoja - powiedz, czy ty będziesz moja?". Zdarzały się i dedykacje ociekające krwią: "Żebysz była moja i wiecej niczyja, serca moja dratwo do twego przyszyja".

http://www.youtube.com/watch?v=rWnqRUtnfTY

Wszystkim, których serce "dratwo" przyszyte jest do Kazimierza -życzę radości z tej atypowej miłości i wspaniałego dnia!
_________________
"Żyję we własnym niebie,
o czystość niezależnej myśli dbam,
a dla tych co nie potrafią śmiać się z siebie
jeno śmiech ten gromki mam"...

[styku]

bardzo nastrojowy film
_________________
Nie lekceważ tych ni wsi ni miast

Bo w nich jest każdego z nas

cząsteczka...................... Pozdrawiam

[Olga]

Na skutek niezdrowych rozgrywek prowadzonych na YouTube (których natury nie wypada naświetlać na kazimierskim forum) - kanał użytkownika Pathe39 uległ poważnemu skorumpowaniu. Ponieważ Jego filmy zostały w kilku krajach zablokowane, Pathe otworzył nowe konto (poprzednie będzie już wkrótce de-aktywowane) i przeniósł tam prawie całą dotychczasową filmotekę. Jako że zjawisko to dotyczy także kazimierskiego dokumentu z roku 1920, zamieszczam nowe linki odsyłające do polecanych tu poprzednio materiałów (stare linki stały się "ślepymi uliczkami"):

Kazimierz, rok 1920:

http://www.youtube.com/watch?v=w1Y-t3dbzoM

Wycieczka statkiem po Wiśle:

http://www.youtube.com/watch?v=boAlz3aDAKE

Wileńskie Kaziuki, rok 1935:

http://www.youtube.com/watch?v=6k2sZS1nA10
_________________
"Żyję we własnym niebie,
o czystość niezależnej myśli dbam,
a dla tych co nie potrafią śmiać się z siebie
jeno śmiech ten gromki mam"...

[bramcio]

A pani to taka szkrupulatna że ho ho, i na bieżąco ze wszystkiem, no nie mogie się nadziwiwszy, kurde mol. A to nie można jako tych filmików na portalu umieścić coby Kazimierz dawniej tez był pod ręka, a nie tylko bieżące fascynujące reportaże i wywiady, a? Tylko tak pytam. Zdrowia życzę i cierpliwości...

[Olga]

Za życzenia - zabarwione kpiarską nutą - dziękuję
Przy okazji pragnę polecić jeszcze jeden dokument, który można potraktować jako przybliżenie klimatu przedwojennego Kazimierza (choć film ten nakręcony został w Warszawie) - czyli miejsca "kolorowego współistnienia" dwóch kultur. Pozwolę sobie przytoczyć słowa jednego z użytkowników YT jako trafny komentarz tego poruszającego dokumentu:
"Jest on jak cień, jak krótki błysk z innego świata, z zupełnie innych czasów. Co się z tymi wszystkimi ludźmi stało? Jaki ich spotkał los? Smutne. Niech spoczywają w pokoju"...

http://www.youtube.com/watch?v=2N2t_7XTuw8
_________________
"Żyję we własnym niebie,
o czystość niezależnej myśli dbam,
a dla tych co nie potrafią śmiać się z siebie
jeno śmiech ten gromki mam"...

[bramcio]

A to ci niespodzianka- zachował się film w kolorze, przez zaskoczenie barwami tamtego świata nawet nie zdążył się człowiek zasmucić mając wiedzę o tragedii która nastąpiła wkrótce. Komu to wszystko przeszkadzało się pytam i gdzie jest te źródło nienawiści, którą się spotyka do dziś nijak pojąć. Widać mimo koloru biedę, ale widać tez i radość istnienia, i widać, iż miasto żyło tętniąc na ulicach, ech szkoda tamtych czasów i form bezpowrotnie przez XX- wiecznych Hunów zniszczonych. Zawsze na styku dwóch kultur rodziły się nowe idee, jak np. na pograniczach - zawsze było ciekawsze życie niż w marazmie monolitycznego centrum. Zgodzisz się Olgo?

[Olga]

[Olga]

Benedykt Jerzy Dorys "Rozmowy I - Rozmowa z tate" (1931-1932; ulica Lubelska):






Benedykt Jerzy Dorys "Dzieci IV" (1931-1932; przed sklepem Korenberga na Rynku, gdzie dziś znajduje się Galeria Letnia):



_________________
"Żyję we własnym niebie,
o czystość niezależnej myśli dbam,
a dla tych co nie potrafią śmiać się z siebie
jeno śmiech ten gromki mam"...

[ciekawska]

Olgo znowu nas zaskakujesz swoją pasją szperacza.Fakt ,kto szuka ten znajdzie, ależ jakie to perełki.Szczególnie wzruszające są te z dziećmi,bosonogie, w koszulinie. Poruszyłaś jakiś nerw, klapkę pamięci.Przypomniał mi moje dzieciństwo i moje chodzenie boso i nie dlatego że nie miałam butów tylko dlatego że boso bylo tak swobodnie, to byla jakaś wolność. W okresie mojego dzieciństwa pojawil się ruch "dzieci kwiatów" i dziewczyny dorosłe spacerowały uliczkami boso i odrzuciły też inną krępującą część odzieży.Inne wspomnienie to wspomnienie wiejskich dzieci bosych, bawiących się w kurzu wiejskiej drogi , niestety brudne i niesamowicie umorusane ale szczęśliwe.To szczęście to szczęście beztroskich szczenięcych lat i nie trzeba mu dobrobytu tylko odrobinę rodzicielskiej miłości i troski.
_________________
ciekawska ale czy wścibska..zdecydowanie nie!!!

[Tadek]

I dodam przyziemnie, że takie dzieci biegające na bosaka i usmarkane po pas nigdy potem nie miewały alergii! A te chodowane w cieplarnianych warunkach- na wszystko.